Zuchy

Wiosna” Grażyna Koba

 Obudziła się wiosna tu i tam,

 rozrzuciła kwiatki wszędzie nam. 

Łąki kaczeńcami ozdobiła,

 a nad polami się zastanowiła.

 Kiedy świat cały malowała, 

skowronka w polu ujrzała. 

Piosenkę z nim zanuciła,

 i gniazdo w trawie uwiła. 

W lesie zobaczyła kukułkę,

 o ciepłych krajach porozmawiała.

 Nawrzucała do kosza fiołków, 

i z powrotem na łąkę odleciała. 

Tam spotkała bociana, 

który klekotał już od rana:

 - Zbuduję na kominie gniazdo duże, 

a potem odbędę długie podróże.

 I kiedy tak wiosna sobie spacerowała

 stara wierzba się nagle odezwała:

 - Droga wiosno mam żal do ciebie, 

o wszystkich pamiętałaś tylko. 

O moich kotkach zapomniałaś!

"TYDZIEŃ"     J. Brzechwy 

Tydzień dzieci miał siedmioro: 

"Niech się tutaj wszystkie zbiorą!"

 Ale przecież nie tak łatwo radzić sobie z liczną dziatwą:

 poniedziałek już od wtorku poszukuje kota w worku,

 wtorek środę wziął pod brodę: "Chodźmy sitkiem czerpać wodę." 

Czwartek w górze igłą grzebie i zaszywa dziury w niebie,

 chcieli pracę skończyć w piątek, a to ledwie był początek. 

Zamyśliła się sobota: "To dopiero jest robota!"

 Przyszli razem do niedzieli, tam porządnie odpoczęli. 

Tydzień drapie się w przedziałek "No, a gdzie jest poniedziałek?" 

Poniedziałek już od wtorku Poszukuje kota w worku I tak dalej........

WIOSENNE KWIATY     A. Łada- Grodzicka 

 Już kwiaty zakwitają, w lasach, ogrodach i na łąkach

- mówią o tym, że nadszedł czas wiosny i słonka.

Przyszły do nas kwiaty w gości w swej wiosennej szacie.

Popatrzcie uważnie, może je poznacie?

Pierwszy to przebiśnieg biały.

Drugi - to stokrotka, kwiatek bardzo mały.

Trzeci jest jak złota łąka, to kaczeniec cały w pąkach.

Czwarty to krokus fioletowy.

Piąty - tulipan purpurowy.

I szósty - to żonkil w żółtym kolorze.

Ten ostatni słoneczny kwiatek do wazonu włożę.

Wiosenne porządki” – Jan Brzechwa 

Wiosna w kwietniu zbudziła się z rana

, Wyszła wprawdzie troszeczkę zaspana,

 Lecz zajrzała we wszystkie zakątki: 

-Zaczynamy wiosenne porządki. 

Skoczył wietrzyk zamaszyście

, Poodkurzał mchy i liście. 

Z bocznych dróżek, z polnych ścieżek

 Powymiatał brudny śnieżek.

 Krasnoludki wiadra niosą, 

Myją ziemię ranną rosą.

 Chmury, płynąc po błękicie, 

Urządziły wielkie mycie,

 A obłoki miękką szmatką Polerują słońce gładko, 

Aż się dziwią wszystkie dzieci, 

Że tak w niebie ładnie świeci.

 Bocian w górę poszybował, 

Tęczę barwnie wymalował, 

A żurawie i skowronki Posypały kwieciem łąki, 

Posypały klomby, grządki I skończyły się porządki.

„W zagrodzie”   Bożena Forma 

Wstawać wszyscy wstawać, 

dzionek się zaczyna.

 Słoneczko już świeci,

 to dobra nowina. 

Gospodyni Magda z łóżka wyskakuje.

 Krząta się po domu,

 czasu nie marnuje.

 Już czekają kury, kaczki i perliczki. 

Kogut, kilka gęsi, indor i indyczki. 

Gospodyni w wiadrach, czystą wodę niesie. 

Ptactwu sypie karmę, głodne wszystkie przecież

. Wypuszcza z obory krowę i barana,

 niech na łące trawę, skubią już od rana.

 Jak to gospodyni dba o swą zagrodę, 

zawsze bardzo chętnie, pokazać wam mogę.

„Liczenie kukułki”   sł. Sł. A. Galica muz. T . Pabisiak

 1.Kuku, kuku, po co krzyczysz? 

Muszę wszystkie drzewa zliczyć.

 Ref.Będę tak kukać przez całą wiosnę

, policzę ile drzew w lesie rośnie.

 2.Kuku, kuku, jedno, drugie,

 kuku, kuku, liczyć lubię. 

Ref.Będę tak kukać przez całą wiosnę, 

policzę ile drzew w lesie rośnie. 

3.Liczę pilnie kuku, kuku, 

ile sosen, ile buków. 

Ref. Będę tak kukać przez całą wiosnę,

 policzę ile drzew w lesie rośnie.

Polka  fasolka  sł. S. Karaszewsk i muz. K.Kwiatkowska 

Co tam sadzi pan Jeremi?

Sadzi w polu fa-so-lę!

Po ziarenku bęc - do ziemi.

“Jaki - taki plon zbio-rę!”

Ref.: Do re mi

fa so la

fa so la si do!

do re mi

fa so la

fa so la so fa!

Już po tyce w górę pnie się

wesolutka fa-so-la!

Pan Jeremi worek niesie:

“Hop, fasolo do wo-ra!”

Ref.: Do re mi...

Prosi żonę pan Jeremi:

"Żono łuskaj fasolę

i fasolę gotujże mi

zanim wrócę na pole!”

Ref.: Do re mi...

Wiosna tuż, tuż     L. Miklaszewski, B. Lewandowska

Już ozimina szumieć zaczyna,

że nie powróci mróz.

I po tym można od razu poznać,

że wiosna jest tuż, tuż.

Śpiewa skowronek, dźwięczy jak dzwonek,

że gniazdo ma wśród zbóż.

I po tym można od razu poznać,

że wiosna jest tuż, tuż.

Krążą nad domem boćki znajome,

goście zza siedmiu mórz.

I po tym można od razu poznać,

że wiosna jest tuż,

 "W kurniku"  sł./muz. D. K.  Jagiełło 

W kurniku od rana coś się dzisiaj dzieje:

kury gdaczą z całej siły, kogut głośno pieje.

Już nadeszła wiosna, skorupki pękają,

a kurczątka co sił w nóżkach kurom uciekają.

Wracajcie, wracajcie, szybko do kurnika,

dostaniecie do jedzenia ziarnek słonecznika.

Nie chcemy, nie chcemy, zabawę wolimy.

Siedzieliśmy w swych skorupkach od połowy zimy.

Ciemna noc nadeszła, więc się posłuchały

i pod skrzydła swojej mamy chętnie się schowały.